ಹೊನಲಂತೆ ರಭಸದಲಿ ಹರಿಯುತಿರೆ ನಾನು
ಮೌನದಲಿ ಸೆಳೆಯುತಿಹೆ ಕಡಲಂತೆ ನೀನು
ಒಲವ ಜಲಧಿಯ ಸೇರಿ ಕಳೆಯುವೆನು ನನ್ನತನ
ತಿಳಿಗೊಳಿಸು ಎದೆಯೊಳಗ ಬಣ್ಣವನು ಬೇಗ.
ಕಳೆಯಂತೆ ನಾ ತಂದ ಬೇಡಗಳ ಒಗೆದುಬಿಡು
ಅಲೆಯ ಬಲದಲಿ ನೀನು ತೀರದೆಡೆಗಾಗ
ಝರಿಯು ಭೋರ್ಗರೆಯುವುದು ಗುರಿಯು ಮುಂದಿರಲು
ಶರಧಿಯೊಳು ಒಂದಾಗೆ ತನ್ನತನ ಕಳೆದು;
ಶರಣಾಗಿ ಹಗುರಾಗಿ ಹರಹಾಗಿ ಬೆರತಂತೆ
ಕರಗುವೆನು ನಿನ್ನೊಡಲ ಪ್ರೀತಿಯೊಳಗಿಳಿದು.
ಗರಿಮೆಯಾ ಸುಳಿಯೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿ ನಲುಗಿದ ಕೀರ್ತಿ
ಹರಳಾಗಿ ಮರಳಂತೆ ತಾ ದಡದೊಳಿರಲು;
ಭರತದಲಿ ಸೆಳೆದದನು ಮುತ್ತಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿ
ಧರಿಸುತಿಹೆ ನತ್ತಂತೆ ಹೊಳಪೀಯುತಿರಲು.
ಸುಪ್ತ ಸ್ಮøತಿಯಲಿ ಉಳಿದ ಗುಪ್ತ ಬಯಕೆಗಳೆಲ್ಲ
ತಪ್ತಾಗ್ನಿ ಜ್ವಾಲೆಯಲಿ ಮೇಲೇರುತಿರಲು;
ಪತನವಾಗಲಿ ಕೆಳಗೆ ಬುವಿಗಿಳಿವ ಮಳೆಯಂತೆ
ತಪವಗೈಯಲಿ ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಬರಲು.
ಡಿ.ನಂಜುಂಡ
15/01/2013
ಎಂದಿನಂತೆ ಚೆಂದ, ಅದ್ಭುತ. ನಿಮಗೆ ನೀವೇ ಸಾಟಿ ಭಟ್ಟರೇ _ ನಮಸ್ಕಾರ
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಚೆಂದದ ಕವಿತೆ ಭಟ್ಟರೇ ಖುಷೀ ಆಯ್ತು
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಗೋಪಿನಾಥ್ ರವರೇ.. ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿನಮಸ್ಕಾರ ರವಿತಿರುಮಲೈರವರೇ.. ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನದ ನುಡಿಗಳಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಗಳು
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ