ಕೇಳು ಬಾ ನೀರದನೆ ಹೃದಯದಾಳದ ಮಾತ!

ನೀಲ ಬಾನಲಿ ತೇಲಿ ಸಾಗುತಿಹ ನೀರದನೆ!

ಆಲಿಸೆನ್ನಯ ಮಾತ ಹೃದಯಸಖನೆ!

ಚಲಿಸಲಾರೆನು ಏಕೊ ನಿನ್ನಂತೆ ಅರೆಕ್ಷಣವು

ಮಳೆಯಾಗಿ ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬಾ ಬೇಗನೆ.

ಎದೆಯ ಕೊರೆಯುವ ನೋವನರುಹುವೆನು ನಿನ್ನ ಬಳಿ

ನದಿಯ ಜಲದಲಿ ಇರಿಸಿ ಹರಿವಾಗಿಸು.

ಪದವಿರದ ವ್ಯಥೆಯೊಂದ ಮರೆಯುವೆನು ನಾನದರ

ಮಧುರಕೋಮಲಚರಣಹಿತಸ್ಪರ್ಶದಿ.

ಕಣಿವೆಯಾಳಕೆ ಜಿಗಿದು ನಗುನಗುತ ನಲಿದಾಡಿ

ಅನುದಿನವು ಬಂಡೆಗಳ ಸುತ್ತಿ ಬಳಸು.

ಹೊನಲರಾಣಿಯ ಮೊಗಕೆ ನಾಚಿಕೆಯ ಕೆಂಪಿಡುತ

ಮಣ್ಣ ಕಣಗಳ ಕುಣಿಸಿ ಬಣ್ಣವಿರಿಸು.

ಶರಧಿಯಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಭಾವವರ್ಣಗಳೆಲ್ಲ

ಹಾರುತಿರಲಾಗಸಕೆ ಹಗುರವಾಗಿ.

ಕರಗಿ ಸುರಿಯುತಲಿರಲು ಆಸೆಗಳ ಕಾರ್ಮುಗಿಲು

ಗಿರಿಯಾಗೆ ಉಳಿಯುವೆನು ನಾನೆಂದಿಗೂ.

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

5/11/2013