ಕಾಗೆ!

ಕಾಗೆ! ಕಾಗೆ! ಮುದ್ದು ಕಾಗೆ!

ನೀನು ನೋಡಲೇಕೆ ಹೀಗೆ?

ಕತ್ತಲನ್ನು ನುಂಗಿ ನುಂಗಿ

ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣವಾಯಿತೇ?

‘ಕಾ’ ಎನ್ನುತ ಕೂಗುತಿರುವೆ

ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ಹಾರುತಿರುವೆ

ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಹಂಚಿ ಹಂಚಿ

ಪಡೆಯು ದೊಡ್ಡದಾಯಿತೇ?

ಮನೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳುವೆ

ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ನೋಡುತಿರುವೆ

ಬಾಗಿಲೊಳಗೆ ದಾಟಿ ಬರಲು

ಹೆದರಿಕೆ ನಿನಗಾಯಿತೇ?

ಎಲ್ಲರೆಸೆದ ಕಸವ ತಿಂದು

ನೀನಾಗಿಹೆ ಜಗದ ಬಂಧು

ನಿನ್ನ ನೋಟವೆನಗೆ ದಿನದ

ಮೊದಲ ಪಾಠವಾಯಿತೇ?

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

31/07/2014

ಮಮ ಜನನಿ

ಮಾಂ ಪಾಹಿ ಸದಾ ಶರ್ವಾಣಿ

ಜಗಜ್ಜನನಿ ಹೇ ಕಲ್ಯಾಣಿ

ಸಾಂಬಸದಾಶಿವಹೃದಯೋಲ್ಲಾಸಿನಿ

ಮಾಂ ಪಾಹಿ ಸದಾ ಮಮ ಜನನಿ

ಧವಲಹಿಮಾಲಯಮಾಲಾಧಾರಿಣಿ

ನವಾರುಣೋದಯ ಗಿರಿಸಂಚಾರಿಣಿ

ಜೀವನದೀಜಲಪಾತವಿಹಾರಿಣಿ

ಭವಾವತಾರಿಣಿ ಮಮ ಜನನಿ

ಪರ್ಣಾಲಂಕೃತ ವನತರುವಾಸಿನಿ

ವರ್ಣವಿಭೂಷಿಣಿ ಖೇಚರಭಾಷಿಣಿ

ಕರ್ಣರಸಾಯನ ಭಾಷಾದಾಯಿನಿ

ಸ್ವರ್ಣಕಿರೀಟಿಣಿ ಮಮ ಜನನಿ

ವೇದಸುಪೋಷಿಣಿ ನಾದತರಂಗಿಣಿ

ಸಾಧುಜನಮುಖೇ ನಿತ್ಯವಿಹಾರಿಣಿ

ಸತ್ಯವಿಮರ್ಶಿತ ಋಷಿಮತಿಚಾರಿಣಿ

ತತ್ತ್ವಪ್ರಕಾಶಿನಿ ಮಮ ಜನನಿ

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

28/07/2014

ಭಾವೈಕ್ಯ

ಉಚ್ಚರಿಸಿದಕ್ಷರದಿ ಸಂಚರಿಸು ಕ್ಷಣವೆ!

ಎಚ್ಚರವನೆಚ್ಚರಿಪ ಪದವಿರಿಸು, ಮನವೆ!

ಕಾಮಿಗಳು, ಕ್ರೋಧಿಗಳು, ಕಡು ಲೋಭಿಗಳೆ ಇರಲಿ

ಮೋಹಮದಮತ್ಸರಗಳವತಾರವೆತ್ತಿರಲಿ

ಭವರೋಗಭೋಗಾದಿ ಭಂಡಾರಖಣಿಯಿರಲಿ

ಸುಖದುಃಖಸಾಗರದೊಳೇರಿಳಿತÀದಲೆಯಿರಲಿ

ಸಂಘಟನಚತುರಾತ್ಮಚೈತನಪದಕೆ;

ನೈವೇದ್ಯದಂತೆಲ್ಲವನÀರ್ಪಿಸುತಿರದಕೆ.

ಶರಣಾಗಿ ಹಗುರಾಗಿ ನೀ ಜಗದಗಲವಾಗಿ

ಮೌನಘನದಾನಂದದೇಕರಸವಾಗಿ;

ಸೃಷ್ಟಿಕಾವ್ಯದ ವರ್ಣವೈವಿಧ್ಯತರುವಾಗಿ

ಹರಿದ್ವರ್ಣದುಸಿರಿನೊಳು ನೀನೈಕ್ಯವಾಗಿ;

ವಿಶ್ವಪ್ರಬಂಧದೊಳು ಅಕ್ಷರಗಳಂದದಲಿ

ಛಂದಃಪ್ರಾಸಗಳ ಗತಿಯು ನೀನಾಗು;

ನಿಯತದಲಿ ನೀ ಭ್ರಮಿಸಿ ಎಲ್ಲದರಲವತರಿಸಿ

ಹೃದಯದಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಭಾವೈಕ್ಯವಾಗು.

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

25/07/2014

ಬಾರೆ ಲಲಿತೆ!

ರಸನದೊಳಗೆ ಬಾರೆ ಲಲಿತೆ!

ಲಾಸ್ಯಪದಗಳಿರಿಸುತ

ಹೊಸ ಹರುಷವ ತಾರೆ ಸವಿತೆ!

ರಸಭಾವವ ಸ್ಫುರಿಸುತ

ಮಾತ ಮಥಿಸಿ ಬೆಣ್ಣೆಯಂಥ

ಮಿತಪದಗಳ ಕುಣಿಸುತ

ಋತದೊಳೆನ್ನ ಮತಿಯನಿರಿಸಿ

ಗತಿಯ ತೋರಿ ಹರಸುತ

ಬನದ ಚೆಲುವ, ಹೊನಲ ನಲಿವ

ಮನದಲೆಯಲಿ ತೇಲಿಸಿ

ಮೌನದಗಲ ರಿಂಗಣವನು

ಕಣಕಣಗಳಲೂಡಿಸಿ

ಬಿಂದುಮೂಲದಕ್ಷರವನು

ಬಾನ್ದನಿಯಲಿ ಬಾಗಿಸಿ

ಸೌಂದರ್ಯಸಮಾಧಿಯೊಳು

ಬಂಧಮುಕ್ತವಾಗಿಸಿ

ಪ್ರತಿಯುಸಿರಿನ ತಾಳಗತಿಗೆ

ಪ್ರತಿಪದಗಳಲಾಡುತ

ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿತ ಕಾವ್ಯಗಳಲಿ

ಪ್ರತಿರೂಪವ ತಾಳುತ

ಬಾರೆ ಪ್ರಕೃತಿಮಾತೆ! ಲಲಿತೆ!

ಆರು ಕಮಲವರಳಿಸಿ

ತಾರೆ ವರ್ಣವರ್ಣಗಳನು

ಸಾರಪೂರ್ಣವಾಗಿಸಿ.

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

22/07/2014

ಬಾನ್ದನಿ

ನಾನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಬಾನಿಹುದು ನೋಡ

ತಾನನದ ದನಿಯಿಹುದು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕೇಳ

ನಾಳೆಗಳ ಎಣಿಕೆಯಲಿ ಈ ಕ್ಷಣವ ಮರೆತರೂ

ಕಾಲತಾಳಕೆ ಮಳೆಯು ಸುರಿಯುವಂತೆ

ಜಲಮೂಲಗಳಿಗೆಲ್ಲ ವಿಷವುಣಿಸುತಿದ್ದರೂ

ಇಳೆಯೆಡೆಗೆ ನೀರದನು ಜಾರುವಂತೆ

ತಾರೆಗಳ ತೋಟಕ್ಕೆ ಮೇರೆಯಿಲ್ಲವಾದರೂ

ಯಾರೋ ಎಲ್ಲವನೂ ಕಾಯುವಂತೆ

ಆ ರವಿಯ ಕಿರಣಗಳು ಸರಿಗಮದ ನಡೆಯಲ್ಲಿ

ಸ್ವರದ ಭಾವಕೆ ಬಳುಕಿ ಬಾಗುವಂತೆ

ಇದೆ ನೋಡು ಈ ಜಗವು ಲಯಬದ್ಧ ಹಾಡಂತೆ

ಪದವೊಂದು ಅಂಕುರಿಸಿ ಬೆಳೆದು ಬೆಳೆದು  

ಎದೆಯುಸಿರ ತಾ ತುಳಿದು ಬಾನಗಲ ಸಂಚರಿಸಿ

ನಾದದಲೆಯಲಿ ತೇಲಿ ನಲಿಯುತಿಹುದು

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

21/07/2014

ಮಸಾಲೆ ಪೂರಿ!

ಮನೆಮನೆ ಬಚ್ಚಲ ರೊಚ್ಚದು ನಿಂತಿರೆ

ಚರಂಡಿಯೊಳಗಿನ ಹೊಂಡದಲಿ

ಡಬ್ಬದ ತಗಡುಗಳಂದದ ಗಾಡಿಯು

ನಿಂತಿರಲದರಾ ಪಕ್ಕದಲಿ

ಮಸಾಲೆಪೂರಿಯ ಸಾರವಿದೆ

ರೊಚ್ಚಿನ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆಯಳಿಯುತಿದೆ

ದೇವರಗುಡಿಗೋಪುರದಡಿಯಲಿ

ಸಂಜೆಯ ಘಂಟಾನಾದವಿರೆ

ಅರ್ಚನೆಗೈದಿಹ ಭಕ್ತರ ಕಂಗಳು

ಅತ್ತಿತ್ತಲುಗುತಲೋಡುತಿರೆ

ಗಲ್ಲಿಯೊಳÀಲೆಯುತಲಲ್ಲಲ್ಲೇನಿವೆ

ಎಲ್ಲವನರಿಯುವ ಆಸೆಯಿರೆ

ಪೂರಿಗಳಾರನು ತಟ್ಟೆಯೊಳಿಟ್ಟು

ಮುರಿಯುವ ಸದ್ದದು ಕೇಳುತಿರೆ

ಕಿವಿಗಳು ಮೊರದಂತಾಗುವುವು

ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಗಳರಳುವುವು

ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳು ನಾಲಗೆಯಂಚಲಿ

ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಸಭೆ ಸೇರುವುವು

ಮಸಾಲೆಪೂರಿಯ ತಿನ್ನುವ ಕ್ಷಣದಾ-

ನಂದದ ಕ್ಷಣಗಳನೆಣಿಸುತಲಿ

ಬಾಳಲಿ ಬಂದಿಹ ಬವಣೆಗಳೆಲ್ಲವ-

ನೊಮ್ಮೆಲೆ ಹೊರಗೊಗೆಯುತಲಿ

ಕಾಲ್ಗಳು ಸರಸರವೋಡುವುವು

ಗಾಡಿಯ ಸನಿಹವ ತಲುಪುವುವು

ಬಿಸಿಯ ಮಸಾಲೆಯ ದ್ರಾವಣದಲ್ಲಾ

ಪೂರಿಗಳೊಳಮೈ ತುಂಬುತಿರೆ

ಚಾಚಿದ ಕರಗಳ ಸರದಿಯನೆಣಿಸುತ

‘ತಗೊಳ್ಳಿ’ ಎಂಬಾಹ್ವಾನವಿರೆ

ಸ್ವರ್ಗದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಂತೆ

ಪಾಪದ ಲೆಕ್ಕಗಳಳಿದಂತೆ

ಬಚ್ಚಲ ರೊಚ್ಚಿನ ವಾಸನೆಯೊಂದಿಗೆ

ಪಾನಿಯ ಘಮಘಮವೂಡಿರಲು

ಸುಖದುಃಖಗಳಲಿ ಸಮತೆಯ ಸಾರುವ

ಕೆಚ್ಚೆದೆಯಂಗಡಿಯಲ್ಲಿರಲು

ಮಕ್ಕಳು, ಮುದುಕರು, ಯುವಕರ ಗುಂಪಲಿ

ನಾರೀಮಣಿಗಳು ಕೂಡಿರಲು

ಬನ್ನಿರಿ, ತಿನ್ನಿರಿ ಮಸಾಲೆಪೂರಿಯ

ಎನ್ನುವುದೊಂದೇ ಕೂಗಿರಲು

ದೈವವು ಮಾಯಾಜಾಲವ ಹೆಣೆದಿದೆ

ಪೂರೀವಾಲನ ನೇಮಿಸಿದೆ

ಲೀಲಾಜಾಲದೊಳೆಲ್ಲರ ಮನಗಳ

ಸೆಳೆಯುತ ಕುಣಿಸುತಲಾಡಿಸಿದೆ

ಎಲ್ಲರನೊಂದೆಡೆಗೂಡಿಸಿದೆ.

ಡಿ.ನಂಜುಂಡ

20/07/2014