ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚೋಡದಿರು, ಕಳ್ಳ ಕೃಷ್ಣ!
ಒಳಗಣ್ಣ ಮುಚ್ಚೆನ್ನ ಕಾಡದಿರು
“ನನ್ನ ಹಿಡಿ” ಎಂದೆನ್ನ ಕಣ್ಗಳೆರಡನು ಮುಚ್ಚಿ
ಎಲ್ಲಡಗಿ ಕುಳಿತೆ?, ‘ಕೂ’ ಎನಬಾರದೆ?
ಕಟ್ಟಿದಾ ಬಟ್ಟೆಯನು ಅರೆಸರಿಸಿ ನೋಡಿದರೂ
ಕಾಣದೆಯೆ ಸೋತೆ, ಕಾಣಬಾರದೇ?
ಓರೆ ನೋಟ ನಿನಗಿಷ್ಟವಾಗದೇ?
ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಕೇಳಿದರೂ ಕಾಲ ಗೆಜ್ಜೆಯದೇಕೊ
ಸದ್ದು ಮಾಡುತಲಿಲ್ಲ, ಕುಣಿಸಬಾರದೇ?
ಬೆಣ್ಣೆಯನು ಮೆದ್ದಿರುವ ನಿನ್ನ ಬಾಯಿಯ ಘಮವ
ಉಸಿರಿನೊಳಗುಸ್ಸೆಂದು ಎಸೆಯಬಾರದೇ?
ಆ ಘಮವು ನನ
ಮೂಗ ಸೋಕಬಾರದೇ?
ಕೃಷ್ಣ! ಬಾರೋ ಕೃಷ್ಣ!, ಎಂದೆನ್ನ ನಾಲಗೆಯು
ಕರೆಯುತಿದ್ದರೂ ಇತ್ತ ಚಿತ್ತೈಸಲಿಲ್ಲ
ನೀನು ಮುಟ್ಟಿದುದೆಲ್ಲವನು ನಾನು ಮುಟ್ಟಿದರೂ
‘ನನ್ನದದು ಮುಟ್ಟದಿರು’ ಎಂದೆನ್ನುತಿಲ್ಲ
ಕೃಷ್ಣ! ನೀನೇಕೆ ತುಟಿಯಾಡಿಸುತಲಿಲ್ಲ?
ಎಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಲಿ ಇನ್ನು, ಒಳಗೊಮ್ಮೆ ಹುಡುಕಲೇ?
ಕಣ್ಣ ಬಟ್ಟೆಯ ಕಳಚಿ ಎಸೆದೊಗೆಯಲೇ?
ನನ್ನೆಲ್ಲ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಮೂಲೆಮೂಲೆಗೆ ತಳ್ಳಿ
ಕೋಣೆಯೊಳಗಲ್ಲಲ್ಲಿ ಇಣುಕಿ ನೋಡಲೇ?
ನಿನ್ನಾಟಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನಾನು ಬಯಲೆ?
ಡಿ.ನಂಜುಂಡ
29/07/2017
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ