ಅಂಬರಚುಂಬಿತ ಸುಂದರ ಗಿರಿಯಲಿ
ಚಂದಿರ ಕುಳಿತಿಹ ರಾತ್ರಿಯಲಿ.
ಹಾಲಿನ ಮಳೆಯಲಿ ಮಿಂದಿವೆ ಮರಗಳು
ತಿಂಗಳ ಹಬ್ಬದ ಹರುಷದಲಿ.
ಕುಸುಮಸುಶೋಭಿತ ಬಂಧುರತರುಗಳು
ಫಲಗಳ ಭಾರದಿ ಬಾಗುತಿವೆ.
ತನುಮನಪುಲಕಿತ ಗಂಧವಿಲೇಪಿತ
ಮಂದಸಮೀರವು ಬೀಸುತಿದೆ.
ಬನಶಂಕರಿಯಾಲಿಂಗನ ಬಿಗಿತಕೆ
ಗಿರಿಶಿವ ಸುರಿಸಿರೆ ಜಲಧಾರೆ.
ವನರಾಮಣ್ಯಕ ಗಿರಿಕಂದರದೊಳು
ಹೊನಲಿನ ಮೊಗದಲಿ ನಗೆಯ ನೊರೆ.
ಹೃನ್ಮನತನ್ಮಯಭಾವೋಲ್ಲಾಸದಿ
ಮರೆತಿರೆ ಇಹವನು ಪ್ರತಿಕ್ಷಣದಿ.
ಅಖಂಡ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಘನರಮ್ಯತೆಯೊಳು
ಉಸಿರನು ಬೆಸೆದಿಹೆ ಅನುಕ್ಷಣದಿ.
ಡಿ.ನಂಜುಂಡ
28/09/2013
