ಬುಧವಾರ, ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 4, 2013

ಸಮರಸದಿ ಹರಿಯುತಿಹ ಗುರು



‘ಬಾರೊ ಗುರುವೆ ಬಳಿಗೆ ಎಂಬ
ಕರೆಗೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದಿಂದು
ಚರಾಚರದಿ ಚಲನೆಯಿರದ
ಸ್ಥಿರವು ನೀನು ಆಗಿರೆ.

ತೀರವಿರದ ನಿನ್ನ ಕರುಣೆ
ಹರಿಯುತಿರಲು ಏಕರಸದಿ
‘ತೋರು ಕೃಪೆಯ' ಎಂದು ನಾನು
ಗುರುವೆ! ಹೇಗೆ ಬೇಡಲಿ?

ಮೂರು ಕಾಲದರಿವು ಇರುವ
ಪರಮಪದದ ದಿವ್ಯಶ್ರುತಿಯ
ಚರಣದನಿಯ ಪ್ರಣವನಾದ-
ಸ್ವರವ ಹೇಗೆ ಉಲಿಯಲಿ?

ನಿನ್ನೆ, ಇಂದು, ನಾಳೆ ಎಂಬ
ಎಣಿಕೆಯೊಳಗೆ ಮಗ್ನನಾಗಿ
ನನ್ನ ಒಳಗೆ ಇರುವ ನಿನ್ನ
ಕಾಣದಾದೆ ಕಣ್ಣಲಿ.


ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ